ANTİOKSİDANTLAR - OKSİTLENMEYİ ÖNLEYİCİLER

• Antioksidantlar (oksitlenme önleyiciler), plastik malzeme yapısını havanın oksijenini ve ışıma etkileri ile tahribatını önlemek yada geciktirmek amacı ile uygulanır.

• Proses sırasında uygulanan ısı ve mekanik kuvvetler sonucunda polimerik zincirlerde kırılmalar meydana gelmekte ve radikal denen, oksijen ile reaksiyon girecek olan yapılar oluşur. Bu yapıların oksijen ile temas etmesi sonucun da fiziksel, kimyasal özellikler azalır. Kullanılan antioksidanlar ya doğrudan doğruya oksijeni bağlar yada plastik ile kararlı bir ürün meydana getirerek oksitlenmeyi önler.

• Yapısal bu özellikleri ve etkinlik mekanizmaları sebebiyle genelde birincil ve ikincil antioksidant diye gruplandırılır.

• Antioksidanlar ya doğrudan doğruya oksijeni bağlar yada plastik reçine ile karalı bir ürün meydana getirerek oksitlenmeyi önleyebilir veya geciktirebilir.

• Birçok uygulamada bu iki grubun bir kombinasyonunun kullanılması daha uygundur. Kullanılan antioksidantın tipi ve miktarı kullanılan plastiğin tipine ve uygulamaya bağlı olarak değişir.

• Kullanım şekli plastik granül imalatı sırasında yapıya yada granülden parça basımı sırasında granüller arasına ilave edilir.

• Antioksidantların çözünürlükleri genelde sınırlı olduğundan kullanım oranı %0.1-2.5 olup, başlıca antioksidanlar fenoller, aromatik aminler ve tuzları, amin, keton vb yapılardan oluşurlar.

• Antioksidant polimer ile uyumlu olmalı, ozondan koruyucu etki de verebilmeli ve diğer katkı maddelerinin varlığında da etkin olabilmeli, plastiğin renk ve şeklini bozmamalıdır.

• Antioksidantların %90'ın üzerindeki kısmı polimerik hidrokarbon içeren polimerlerde kullanılır.

Kullanılan bazı antioksidantlar;

-Karbon Siyahı

-Benzofenonlar

-Organik Fosfatlar

-Alkillenmiş Fenol, Bisfenol, Bistiofenoller

-Aldehit İminler

-Ditiokarbamatlar

-Polifenoller

-Aminler, Primer Poliaminler